تحقیقات دانشمندان در رابطه با روغن سویا

هر چند در گذشته به نظر عجیب برسد، دانشمندان مجبور بودند آن “بازگشت طعم سویا” روغن سویا را ایجاد کنید، همانطور که در آن زمان بود به نام، یک فرآیند اکسیداتیو بود. زمانی که دانشمندان دولتی ابزارهای تحلیلی خود را تیز کردند.

رابطه بین پراکسیداسیون به طعم و مزه غیر قابل انکار شد. صنعت پاسخ به روغن‌های پتویی با گاز خنثی در شرایط بحرانی بود.

مراحل با دمای بالا، از جمله بسته بندی نهایی. توسعه گزارش شده در کنفرانس 1946 است روغن سویا تراریخته جنبه های داستان شنل و خنجر.

در پایان جنگ جهانی دوم، وارن اچ. گوس، مهندس شیمی در مرکز تحقیقات منطقه ای شمال (NRRC)، یک سرگرد در ارتش در مأموریت ویژه برای پیگیری مأموریت یافت.

تانک های پیشروی پاتون از طریق آلمان و بررسی صنعت دانه های روغنی آلمان .روغن سویا تصفیه شده با پیشروی نیروها،
او مدام در مورد دستور العملی برای درمان بازگشت سویا می شنید.

اما تا زمانی که به هامبورگ نرسید، دقیقاً متوجه نشد جزئیات. این یک فرمول عجیب بود که شامل آب زیادی بود.

شستشوها و مراحلی مانند تماس روغن با لیوان آب؛ اما عجیب است یا نه، وقتی در RRC آزمایش شد، کار کرد. بود
تا این که پس از کنفرانس 1946 متوجه شدیم که چرا این اتفاق چیست.

بهبود ثبات طعم کار نکرد به خاطر درمان شستشو غیر معمول، اما به دلیل اسید سیتریک روغن سویا تهران بود.

اضافه شده به خوشبو کننده و اسید سیتریک کمپلکس اثر فلزات پرو اکسیدان بر اساس این کشف افزایش یافت.

غیر فعال کننده های فلزی، یعنی سوربیتول، اسید فسفریک، لسیتین، اسیدهای پلی کربوکسی و فسفات نشاسته. واکنش فوری صنعت استفاده از غیرفعال‌کننده‌های فلزی بود.