خرچنگ که مدت ها به عنوان یک ماده غذایی شومیز دامن لوکس به حساب می آمد، می تواند یک وعده غذایی سالم و خوشمزه را در صورت مصرف در حد اعتدال ایجاد کند.
مقادیر قابل توجهی از بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی مهم را ارائه می دهد، اما ملاحظات خاصی وجود دارد که باید هنگام خوردن خرچنگ در نظر گرفت، به خصوص اگر در سس های غنی از نمک پخته شود یا آغشته به کره خورده شود.
خرچنگ نوعی صدف است که معمولاً برای مبل سلطنتی طوسی مصرف آب پز یا بخارپز می شود. خرچنگ را می توان به عنوان غذای اصلی میل کرد یا به غذاهای غنی مانند پاستا، پوره سیب زمینی و تخم مرغ بندیکت اضافه کرد تا یک عنصر انحطاط پیدا کند.
با وجود شهرت مطلوب امروزی، خرچنگ همیشه به عنوان یک افراط گران قیمت شناخته نمی شد.
در قرن هفدهم، مستعمره نشینان ماساچوست آن را نشانه فقر می دانستند و فقط به خدمتکاران خود خرچنگ می دادند.
یک فنجان خرچنگ شمالی که لابستر با روش گرمای مرطوب پخته شده است، تنها 129 کالری دارد.
به گفته MayoClinic.com، این یک منبع مهم پروتئین است که بر اساس یک رژیم غذایی 2000 کالری، حاوی 28 گرم یا 16 درصد از توصیه روزانه است.
پروتئین برای رشد و نمو سالم حیاتی است و همچنین منبع انرژی قابل توجهی است. خرچنگ حاوی مقدار ناچیزی چربی است و کربوهیدرات یا فیبر ندارد.
ویتامین ها
یک فنجان خرچنگ مقدار قابل توجهی ویتامین B، از جمله 17 درصد از نیاز غذایی توصیه شده نیاسین، 13 درصد از RDA ویتامین B-6 و 9 درصد از RDA ویتامین B-12 را فراهم می کند.
این ویتامین ها نقش حیاتی در متابولیسم، عملکرد عصبی، حفظ سلامت پوست و تشکیل گلبول های قرمز دارند.
علاوه بر ویتامین های گروه B، 1 فنجان تعبیر خواب سیب زرد خرچنگ همچنین 10 درصد از نیاز روزانه به ویتامین E را تامین می کند، یک آنتی اکسیدان قوی که برای جذب ویتامین A و C و جلوگیری از آسیب به غشای سلولی ضروری است.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.