در واقع علاوه بر مونوساکاریدها، مقادیر کمتری از دی ساکاریدها در عسل طبیعی تبریز (ساکارز، گالاکتوز، آلفا، بتا ترهالوز، جنتیوبیوز و لامیناریبیوز)، تری ساکاریدها (ملزیتوز، مالتوتریوز، 1-کتوز، پانوز، ایزومالتوز گلوکز، ارلوز، ایزومالتوزان، ایزومالتوزان، ایزومالتوزان، ایزومالتوزان و مالتوپنتاوز)، و الیگوساکاریدها وجود دارند.
بسیاری از این قندها در طول زمان رسیدن و بلوغ عسل تشکیل می شوند. اسید گلوکونیک، محصول اکسیداسیون گلوکز، اسید آلی اصلی موجود در عسل است، علاوه بر این، مقادیر کمی استیک، فرمیک و سیتریک نیز یافت شده است.
عسل همچنین از برخی اسیدهای آمینه مهم مانند تمام نه اسید آمینه ضروری و همه اسیدهای آمینه غیر ضروری به جز آسپاراژین و گلوتامین تشکیل شده است.
پرولین به عنوان اسید آمینه اولیه در عسل و به دنبال آن انواع دیگر اسیدهای آمینه گزارش شده است، آنزیم ها (دیاستاز، اینورتاز، گلوکز اکسیداز، کاتالاز و اسید فسفاتاز) مواد اصلی پروتئین عسل را تشکیل می دهند.
سطح ویتامین در عسل کم است و به مقدار توصیه شده روزانه نزدیک نیست [شکل 3]. تمام ویتامین های محلول در آب در عسل وجود دارد که ویتامین C بیشترین فراوانی را دارد.
تقریباً 31 ماده معدنی متغیر در عسل یافت شده است، از جمله تمام مواد معدنی اصلی مانند فسفر، سدیم، کلسیم، پتاسیم، گوگرد، منیزیم و کلر.
بسیاری از اجزای ضروری در عسل مانند سیلیکون (Si)، روبیدیم (RB)، وانادیم (V)، زیرکونیوم (Zr)، لیتیوم (Li) و استرانسیوم (Sr) شناسایی می‌شوند.
با این حال، برخی از فلزات سنگین مانند سرب (Pb)، کادمیوم (Cd) و آرسنیک (As) به عنوان آلاینده وجود دارند.
مطالعات قبلی حدود 600 ترکیب فرار در عسل را شناسایی کرده اند که به اثرات بالقوه زیست پزشکی آن کمک می کند.
ترکیبات فرار عسل به طور کلی کم است اما شامل آلدئیدها، الکل ها، هیدروکربن ها، کتون ها، استرهای اسیدی، بنزن و مشتقات آن، پیران، ترپن و مشتقات آن، نوریزوپرنوئیدها و همچنین گوگرد، فوران و ترکیبات حلقوی است.
[37،38] ] فلاونوئیدها و پلی فنول ها که به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کنند، دو مولکول فعال زیستی اصلی موجود در عسل هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.